Życie jest piękne!!! Kiedy nie boli głowa, nie ma nudności i można myśleć ciągle o jedzeniu.
Od soboty mam taki przypływ energii, że aż się muszę pilnować bo mam zrywy higieniczne i kulinarne. Od czasu do czasu robię się ciutkę słabsza - na przykład rośnie mi temperatura do 37,3 a za chwilę znowu 36.8. I taka sinusoida przez dwie godziny. Nauczyłam się wyłapywać podniesienie temperatury bo od razu czuję lekkie osłabienie. Wtedy zasiadam na kanapie i z czystym sumieniem nie robię nic. Zajebiście fajne uczucie dać sobie prawo do robienia "nic".

A drugie cudowne jest to, że moi panowie naprawdę o mnie dbają. Sprzątają, piorą, gotują, zmywają, odkurzają. Ja sobie siedzę i odpoczywam a wokół wszystko gra. I tak sobie myślę o tych wszystkich kobietach w podobnej sytuacji, które nadludzkim wysiłkiem muszą zwlec się z łóżka i oporządzić dobytek, bo panowie mają dwie lewe ręce i sobie nie poradzą. Albo jak kobieta jest chora to dom porasta mchem i paprocią, a chłopiny muszą biedaki jeść codziennie pizzę. Albo wzywają teściową, żeby gotowała. Wstyd.
Mam świetnych chłopaków. Dziękuję <3

Od soboty zdążyłam już machnąć warsztat dwudniowy, rozprawiczyć zakwas buraczany, nastawiony tuż po powrocie ze szpitala (solidny, z mnóstwem czosnku, więc po wypiciu kubeczka w całym mieszkaniu "wali czochem" a ja zionę na kilometr). I zjeść dwa solidne arbuzy. Boskie.
Wczoraj natomiast byliśmy na sushi bo muszę jeść ryby, które wzmacniają efekt chemii - więc zdrowy rozsądek KAZAŁ mi wręcz opędzlować zestaw "Mały Samuraj", zagryźć pierożkami Gioza (to co, że bezrybne) i dobić arbuzem. Dałam radę :)

A dzisiaj wyczytałam w necie, że złapali tego fiuta, który w Zielonej Górze palił jeże. Czujesz? Podpalał jeże skurwiel jeden. Spalił około dwudziestu. Mam nadzieję, że ktoś mu podpali ten durny łeb, żeby poczuł na własnej skurwielskiej skórze co robił.